رابطۀ جو اخلاقی سازمانی با بهزیستی روانشناختی، تعهد سازمانی، استرس شغلی و قصد ترک شغل: نقش تعدیل‌کننده خود ارزشیابی‌های‌محوری

زمینه: امروزه رعایت اخلاق و حفظ ارزش­های اخلاقی یکی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر نگرش­ها و رفتارهای کارکنان در محیط کار است. این پژوهش با هدف بررسی رابطه جواخلاقی با بهزیستی روانشناختی، تعهد سازمانی، استرس شغلی و قصد ترک شغل با توجه به نقش تعدیل‌کننده خودارزشیابی‌های محوری به انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان شرکت ملی نفت ایران تشکیل بود. شرکت‌کنندگان در پژوهش 270 نفر بودند که با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای از جامعه مذکور انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های جواخلاقی، خودارزشیابی محوری، بهزیستی روانشناختی، تعهد سازمانی، استرس نقش و قصد ترک شغل بود. داده­ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسله مراتبی تعدیلی تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج حاکی از وجود روابط ساده بین جو اخلاقی با بهزیستی روانشناختی، تعهد سازمانی، استرس شغلی و قصد ترک شغل بودند. همچنین، یافته‌های تحلیل رگرسیون تعدیلی، نقش تعدیل‌گر خودارزشیابی‌های محوری را در این روابط مورد تأیید قرار دادند. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان دادند که؛ حاکم بودن جو اخلاقی در سازمان پیامدهای مهمی برای افراد و سازمان‌ها در پی دارد. بنابراین، سازمان­ها می­توانند با ایجاد چنین جوی در محیط کار باعث بروز پیامدهای مثبت فردی و سازمانی و در نتیجه افزایش بهره‌وری سازمان شوند.